درب آسانسور در یک سیستم آسانسوری، به طور همزمان دارای دو جنبه ایمنی و تزئینی است، در نتیجه از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد، در ضمن باید در هنگام نصب آن مانند قسمت های دیگر مکانیکی آسانسور، دقت زیادی انجام پذیرد، زیرا کمترین بی دقتی ممکن است موجب تحمیل زیان های مالی فراوانی شود.در یک دستگاه آسانسور به طور کلی از دو نوع درب طبقه (که به تعداد توقف های آسانسور می باشد) و درب کابین ( که روی کابین آسانسور نصب شده است) استفاده می گردد.درب طبقه آسانسوردرب طبقه آسانسور درب هایی هستند که در محل ورودی طبقات به کابین قرار می گیرند. درب طبقات انواع مختلفی دارد که می توان انواع لولایی، تلسکوپی ( از یک طرف بازشو )، سانترال ( از وسط بازشو ) و درب های آکاردئونی را نام برد. انتخاب نوع و اندازه بازشوی درب طبقات با توجه به  طراحی آسانسور و متناسب با نوع کاربری و مطابق با استانداردها صورت می گیرد.درب لولاییدرب های لولایی ساده ترین و ارزان ترین نوع درب طبقه هستند. درب های لولایی به فضای بسیار کمی از نظر عرض درب نیاز دارند زیرا شامل فقط یک درب و یک چارچوب ساده است .ایراد این درب ها این است که با زاویۀ ۹۰ درجه نسبت به دیوار باز شده و در نتیجه باعث مسدود شدن راهرو می گردند . این نوع درب ها برای آسانسورهای ساده و ارزان قیمت که فقط برای تعداد توقف پایین در نظر گرفته شده اند مناسب می باشند. از دیگر ایرادات این درب ها عدم کنترل زمان باز و بسته شدن است که این مورد در چرخه رفت و برگشت آسانسور تاثیر زیادی گذاشته و باعث افزایش زمان ترافیک ساختمان می گردد. درب سانترالدر مدل سانترال ، دو قسمت درب به طور همزمان به هم نزدیک و یا از هم فاصله می‏گیرند. باز و بسته شدن این درب با سرعت بالایی نسبت به مدل تلسکوپی صورت می گیرد. که این باعث صرفه جویی در زمان می شود و می توان از آن در ساختمان های بزرگ و آسانسور هایی که جنبه حیاتی دارند استفاده کرد. مدل سانترال از نظر ظاهری بسیار جذاب می باشد.درب تلسکوپیدر مدل تلسکوپی درب از یک طرف باز شده و همانطور که گفته شد مدت زمان بیشتری نسبت به مدل سانترال برای باز شدن صرف می کند.درب کابین آسانسوردرب کابین آسانسور درب هایی که روی کابین نصب می شوند و مانند درب طبقات انواع مختلفی ( تلسکوپی، سانترال و … ) دارند.

در فیلم‌های بسیاری دیده اید که مثلا آسانسور از طبقه دهم یک ساختمان سقوط ایمنی آسانسورکرده است و یا اینکه با قطع شدن برق‌ها آسانسور سقوط میکند و امثال اینها…قبل از هر چیز بگوییم که یک آسانسور این روز‌ها به ندرت سقوط میکند.حالا در اینجا به نکاتی قابل توجه در مورد آسانسور اشاره می‌نماییم:۱- هر آسانسور دارای یک ترمز فوق العاده قویست: به این صورت که ترمز در مواقع عادی همیشه فعال است و ایستادن آسانسور در مقابل هر طبقه، به واسطۀ همین ترمزهاست.۲- سیستم ایمنی (پاراشوت): که در واقع همان ترمز دوم و ترمز اضطراری می‌باشد، دقیقا در لحظه‌ای که سرعت آسانسور از مقدار تعیین شده بیشتر شود و یا اینکه کابل‌های کشنده شل شده باشند فعال شده و به این صورت است که مانند دو فک عمل کرده و بصورت مکانیکی جلوی حرکت را میگیرد. ترمز نوع دوم به برق هیچ ارتباطی ندارد و لحظه قطع برق خودبخود عمل می‌نمایند.۳- هر آسانسور دارای حداقل ۴ کابل کشنده قوی (بگسل) می‌باشد که این کابل‌ها از همدیگر جدا بوده و هر کدام به صورت مستقل عمل می‌کند.راهکارهایی برای زنده ماندن در آسانسور در حال سقوط! / آیا سقوط آسانسور امکان پذیر هست؟۴- در پایینترین قسمت آسانسور (چاهک) چهار ضربه گیر به چهارچوب آسانسور متصل هستند که از جنس پلی اورتان، فنری و یا هیدرولیکی می‌باشند و در صورتیکه آسانسور از حد تعیین شده پایینتر آمد به ضربه گیر‌ها برخورد می‌کند.۵- درب‌های آسانسور در هر لحظه و هر کجا قابل باز شدن توسط مسئول می‌باشند لذا امکان حبس وجود ندارد.تنها چیزی که در آسانسور‌ها ایجاد نگرانی میکند، قطعی برق و یا نقص فنی آسانسور است که آن هم حداکثر به مدت ۱۰ دقیقه قابل تعمیر است و در صورتیکه تعمیر شدنی نبود، مسئول آسانسور بصورت دستی توسط اهرم مخصوص، کابین آسانسور را به نزدیکترین طبقه می‌رساند.با خیال راحت از آسانسور استفاده کنید، اما همیشه از ایمنی آن خاطر جمع سپس از آن استفاده کنید. سقوط آسانسور به دلیل عمل نکردن ترمز و یا پاره شدن کابل ممکن است که معمولا بسیار کم پیش می‌آید.بد نیست بدانید که طبق آمار، بیشتر حوادث آسانسور برای زحمت کشان آسانسور یعنی تعمیر کاران، سازنده، سرویسکار و تکنسین‌های این صنعت پیش می‌آید و تمام تلاش این است که مصرف کنندگان عزیز در رفاه و ایمنی کامل از این وسیله استفاده نمایند.

اگر آسانسور را به‌عنوان یک پلت فرم حساب کنید که می‌تواند به سمت بالا و پایین حرکت و امکان جابجایی افراد و یا بار را داشته باشد ، اولین آسانسور شناخته‌شده در روم باستان است که به ۳۳۶ سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد که غالبا به وسیله دست و کمک از حیوانات و یا افراد انجام می شد .ولی اولین آسانسور به عنوان وسیله ای که برای مسافر اختصاص داده شد اولین بار در قرن ۱۸ و توسط لویی ۱۶ در سال ۱۷۴۳ استفاده شد که به آن صندلی پرواز می‌گفتند .اما در سال ۱۸۰۰ میلادی تکنولوژی آسانسور شروع به پیشرفت کرد تا این که در سال ۱۸۲۳ ، دو معمار انگلیسی اتاقکی ساختند که با کمک قدرت بخار جابجا می شد اما زیاد قابل اعتماد نبود . تا اینکه مردی به نام الیشا اوتیس بنیان گذار اولین شرکت ساخت آسانسور با یک طراحی ایمن که همین آسانسورهای کابلی و کششی است و با طراحی ترمز برای ایمنی این آسانسور های قدم به این عرصه نهاد .او برای اولین بار این سیستم را در سال ۱۸۵۴ در نمایشگاه جهانی نیویورک به نمایش گذاشت .اولین آسانسور در جهان در تاریخ ۱۸۷۴ در ساختمانی در نیویورک توسط شرکت اوتیس ساخته و نصب گردید .بعدها در سال ۱۸۸۷ توسط الکساندر مایلز آسانسور الکترونیکی اختراع شد هرچند که سال ها قبل یک مخترع آلمانی به نام فومن زیمنس در تاریخ ۱۸۸۰ ساخته شده بود .پس از این سالیان زیاد هم چنان آسانسورها با پیشرفت های چشم گیر این صنعت هنوز ازهمان تکنولوژی اوتیس یعنی به وسیله سیم بکسل کار می کند.